Dit beschryft boertig een karigen potter, die niet het minste zou laten glyden: gelyk die Euclio van Plautus, die de pyp van zynen blaasbalg toebond, op dat hy geenen wind daar uit quyt geraakte. Ik heb’er een gekent van vry goede middelen naar zynen staat, die wanneer hy een gebakken steen, een droogen koedrek, een paardenvyg, of iets diergelyks op den weg vond, dat zorgvuldig opraapte, en in een tas onder zynen rok (die daar toe gemaakt was) stak, om daar mede zyne mestvaalt te vermeerderen, of tot eenig ander dusdaanig gebruik.
Zo helpen alle baaten! Zulke zullen geen vyf vierendeel voor een el geven, maar klieven een zwavelstok in vieren.
