Dit zegt men van een praatvaêr, die als op een gemakkelijk stoeltje, of klapbankje, aan ’t vertellen geraakt is. Doch zonder dat gemak, konnen dienstmaagden, die uitgezonden zyn, zomtijds al staande, met haare goede kennissen wel een uurtje kallen. ’t Was niet qualijk begrepen van den jongen, die aan twee zulke labbekakken elk een stoel met een waterpot bragt.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk