Dat wil zeggen, hy volgt den lang gebaanden weg, den ouden trant, de oude gewoonte. Doch ’t is dikwyls best op het gebaande spoor, en den betreden weg te gaan.
Zo dat dit eene wysheid is van de Ezels, zo wel als dat zy zich geen tweemaal aan eenen steen stooten. Via trita, via tuta. Op zyd- en bypaden dwaalt men dikwyls af, en die zich een naderen nieuwen weg willen opspeuren, loopen dikwyls spoorbyster verdwaalt. Zo ondervonden onze landgenooten, in ’t zoeken van een nieuwen vaarweg om den Noord, naar Oostindien.
De ouden zeiden al: Men moet den ouden weg niet laten om den nieuwen, Doch die ten halven keert, doolt niet geheel.
