Dat is, als had hy Graven staat en inkomsten, die hunne kinderen een ruim hof laten houden. Buiten twyfel speelt het speekwoord op de Graaven, die onze Landsheeren zyn geweest.
Maar de oude zeiden: Een arm man is zelden Grave. In Duitschland echter ontbreekt het niet aan Graven, die meer adel, dan Dukaaten hebben. ’t Is by zulke adelyk, veel schulden te hebben, en niet te betalen. In die hooveerders is dikwyls waarheid: Met den eenen voet in t Hof, en met den anderen in t Gasthuis. De ouden zeiden: ’t Gasthuis is voor de verkens niet gemaakt.
Ik voeg’er by: maar wel voor zulke Graaven kinderen. Men heet die Dominateurs van domineren, ’t heertje speelen. Doch zy zyn heeren van kortryk, en een berooiden buidel. ’t Is dus ook een spreekwoord: ’t Gasthuis hangt de slempers aan den aars, dat is hun laatste.
