Dit spreekwoord hoord men dikwyls by de Zeeuwen, en word genomen in een goeden en quaaden zin. Geuren zyn kluchtbedryven, vermaakelyke poetzen, en ook wederbarstige parten.
Zo zegt men: Hy stelt de geuren, voor Hy speelt de parten. Maar hoe komt dit geuren daar in te pas? Geur is reuk, en dus iets van een goeden, of quaaden geur, of reuk. Doch daar op word, myns oordeels, in dit spreekwoord niet gedoelt. Ik twyfel nauwelyks, of dit geuren is verbastert van ’t Latynsche gerrae, beuzelklap, belachelyke grollen.
Dit is van woorden overgebragt tot de daaden. Of wil geuren zyn kuuren?
