Dit spreekwoord ontstond uit dit geval. Keizer Karel zoude na ’t afstaan zijner regeering aan Koning Philippus, van Vlissingen naar Spanje varen.
Hy sammelde wat. De schipper quam zeggen, dat de Keizer zich haasten moest, om dat ’t Ty niet wilde wagten. Karel zeide daar op boertende: Wat is dat voor een kerel, die na den Keizer niet wachten wil. Maar Ty ging zijnen gang, en de Keizer moest voort. Om die reden moet ook zomtijds wel een mantelpypje ongerookt blijven, al ware het unicuncula; zo men niet achter uitgezeilt wil worden. Dit is my echter daar om nooit gebeurt.
