Dit zegt men van gasten, die zich ergens, zonder veel te laten noodigen, of den mantel scheuren, mede aan de tafel voegen, gelijk van pluimstrykende pannelekkers pleegt te geschieden. Zulke zyn ook wel gewoon zich zelven te noodigen.
Eenpannelekker gelykt een schuimer en lekkebroêr, als of hy ’t zelf was. Zy passen zich toe dat spreekwoord: Een goed vriend is haast genoeg genood.
