Dit wil zeggen, hoe nauw dikwyls een waker of bewaarder oppast, ’t een of ’t ander word hem ontfutzelt. De Hoogduitschen hadden daar van dit spreekwoord: t Is veel lichter een’ korf met vlooyen te hoeden, dan een douzyn jonge meisjes.
Doch dit spreekwoord maak ik het myne niet, en laat ze voor zich zelve zorgen, of die daar belang by heeft.
