De aapin heeft zonderlinge liefde tot haare lelyke jongen, als waren ’er geene schooner, zo dat ze die lievelingen, als men verhaalt, door omhelzingen wel dood drukt. Dat is dan als, Het katje doodfoolen.
Dit word toegepast op menschen, die belachelyk met het hunne te veel op hebben: gelyk byzonderlyk malle moêrtjes met haare balgers. ’t Was al een spreekwoord der ouden: Het zotste dat men vind, is een moeder met haar eerste kind. Ondertusschen past op zulk een moeders zoontje wel: Hy wast in schoonheid op, als de jonge aapen. En, Een aap blyft een aap, al droeg hy een gouden ring. Doch ’t word in een beteren zin genomen, als men zegt, Kinderen zyn aapen, om dat zy in hunne spelen nabootzen ’t geen de ouden doen.
