kunnen ferrozouten tot ferriverbindingen oxyderen en zo energie vrijmaken voor chemosynthese, volgens de vergelijking: 4FeCO3 + O2 + 6H2O ⇒ 4Fe (OH)3 + 4CO2 + 81 kcal. Ferrihydroxyde is onoplosbaar en zet zich af in de scheden om de bacteriën. Er ontstaat later een dikke bruine laag op de bodem van een sloot.
Zo kunnen lagen ijzeroer worden gevormd, ➝ chemo-autotroof.
