Niet alleen zwarte katten, maar ook zwarte honden (met gloeiende ogen) hebben in de wereld van het bijgeloof een duivelse reputatie. Sedert Goethe’s Faust weten we dat de duivel graag de gestalte aannam van een zwarte poedel, en thans berichten de kranten regelmatig dat de bevolking van Cornwall opgeschrikt wordt door vierbenige beesten ter grootte van een schaap of een kalf.
Zoölogen en andere deskundigen houden het op wilde honden, boeren en herders hebben het over hondsgemene demonen.Maar niet alleen in Cornwall klinkt ’s nachts akelig gehuil. Fantoomhonden kent men ook op het eiland Man, waar de Mauthe Dog rondspookt, en in Wales, het vaderland van de angstaanjagende Gwyllgi. Elliott O’Donnell, schrijver van Animal Ghosts (1913), geloofde niet alleen in spook- en holenhonden, maar was er ook van overtuigd dat elke brave huis-, tuin- en keukenhond het vermogen bezat om geesten waar te nemen: ruikt hij een lichaamloze, dan gromt of jankt hij, en kruipt hij bevend aan iemands voeten of springt op schoot ‘en probeert zijn kop in zijn vacht te stoppen’.
→ Geesten, → Katten, zwarte. cbuxt
