Net als de tafeldans en het pendelen een zeer oude spiritistische techniek waardoor een schijnbaar contact met gestorvenen wordt gelegd.
Tegenwoordig bij de jeugd weer in de mode (Frankfurter Rundschau van 5 februari 1991: ‘Glazen schuiven geldt de laatste tijd als hoogtepunt van tienerfeestjes en schoolreisjes’). In de regel worden er kaarten met de letters van het alfabet in een kring op een tafel met een glad blad gelegd; daarbij komen nog kaarten met de getallen nul tot en met negen.
In het midden van de kring staat een omgedraaid glas, links en respectievelijk rechts daarvan bevinden zich een ‘ja’- en een ‘nee’-kaart. Alleen degenen die om de tafel zitten leggen na elkaar een vinger op de bodem van het glas. Het feit dat het glas vanzelf over de tafel schuift en via de letters boodschappen samenstelt, wordt door ongelovigen als Hunfeld/Dreger (Magische Zeiten) toegeschreven aan het zogenaamde Carpenter-effect: ‘Dat vele glazenschuivers menen dat het glas door hun gedachten beweegt, gaat in de goede richting. Carpenter stelde al in 1852 vast dat elke voorstelling die wij ons van een beweging maken, ook tot een impuls om deze beweging uit te voeren leidt.’
→Geesten, →Medium, → Psychose, → Waarzeggen.
