Vijgebladeren, Gen. 3: 7.
- Hij zoekt vijgebladeren.
- Zij vlechten vijgebladeren.
Deze spreekwijze is ontleend, aan de uit de geschiedenis van ’s menschen val bekende bijzonderheid, dat zij het gebod Gods overtreden hebbende, en daardoor tot besef hunner naaktheid gekomen zijnde, zich van vijgeboombladeren schorten maakten om die naaktheid te bedekken. De schaamte wordt hier als gevolg der zonde voorgesteld, maar later in vs. 21 het onvolkomene der bedekking uitgesproken. Vijgebladeren zijn hierdoor het sprekende beeld geworden voor de verontschuldigingen en drogredenen, waarmee men vruchteloos en op onvoldoende wijze zijne zonden zoekt te bedekken.
Een voorbeeld van het gebruik van dit woord vindt men o. a. bij Spieghel Bijspraax-almanak. Het niet willen is in de weeg (om de deugd te betrachten) het niet vermogen zijn ons vijgebladeren.
Een ander is vóór hem in den vijver gedaald
Vijver, Joh. 5: 7.
De uitdrukking is ontleend aan het verhaal Joh. 5: 1—10 van den ongelukkigen verlamde, die al 38 jaren krank was geweest, maar door Jezus genezen werd.
Hij was, zoo wordt verhaald, reeds geruimen tijd te Bethesda om in het daar zich bevindende bad genezing te vinden, maar de geneeskracht van dat water deed zich alleen voor, wanneer het water in borrelende beweging kwam, hetgeen slechts nu en dan geschiedde. “En nu, zoo beklaagt zich de ongelukkige bij Jezus, als ik kom, om mij in dat borrelende water te werpen, dan zijn er altoos anderen mij voor en kom ik dus te laat.” Deze bijzonderheid, over welker legendarisch karakter wij hier niet behoeven te spreken, deed omtrent iemand die “achter het net vischt,” wien een meer gelukkige voorgaat, het spreekwoord gebruiken: een ander is vóór hem in den vijver gedaald.
