Thabor, Ps. 89: 13, Matth. 17.
Volgens de overlevering zou de berg Thabor in het noorden van Palestina gelegen, en zich door schoonheid en liefelijkheid onderscheidende, de berg geweest zijn, waarop de verheerlijking van Jezus, Matth. 17: 1—5 plaats had. Daarom wordt met de aanstonds genoemde spreekwijze de plaats aangeduid, waar iemand in een toestand van hooge geestvervoering heeft verkeerd. De bedoelde overlevering, eerst uit de tweede eeuw na Christus dagteekenende, mist evenwel genoegzamen grond, ja is in lijnrechten strijd met het bericht, dat eerst Antiochus Epifanes later Jozefus de op den top gelegen bergstad belangrijk versterkte. De Evangelisten kunnen dus niet aan dezen berg gedacht hebben, en het gebruik der genoemde uitdrukking is reeds daarom te verwerpen.
