Naam die in Romaanse landen gegeven wordt aan de noot B. de zevende noot van de toonschaal, afgeleid van de laatste regel van de hymne ter ere van Johannes de Doper: Sancte Joannes.
Het was de Italiaanse muziekpedagoog Guido van Arezzo (ca. 990-ca. 1050) die zijn 6-tonensysteeem afleidde uit deze hymne:
Ut(queant laxis) Re(sonare fibris) Mi(ragestorum) Fa(muli tuorum) Sol(ve polluti) La(bii reatum) S(ancte) I(oannes) (Opdat uw dienaren het wonderbaarlijke van uw daden luidkeels kunnen verklanken, omsla, Heilige Johannes, cle schuld van hun bezoedelde lippen). In Arezzeo’s systeem komt de si nog niet voor. Later, toen het nodig bleek aan de zes tonen een zevende toe te voegen, koos men uit vele voorgestelde namen voor de si (zie johannesbroodboom).
