Leer van Confucius.
Confucius, latinisering van Koeng Foe-tse (551-479 v. Chr.), was de belangrijkste zedenleraar in het oude China. Zijn verarmde familie was een van de oudste en aanzienlijkste Chinese geslachten. Confucius, die een zwervend bestaan leidde, was korte tijd ambtenaar, later opvoeder en geleerde.
Confucius’ denkbeelden ontlenen we voornamelijk aan het boek Loen-yu (Gesprekken), waarin uitspraken van de meester door zijn leerlingen geboekstaafd zijn. Zijn leerstelsel is praktisch, steunt op oude Chinese voorstellingen en is op deze wereld gericht.
De totaalindruk van deze leer.' aldus de sinoloog Duyvendak, ‘is een doorleefd ernstig altruïsme en een fijn gevoel voor de bindingen, die het leven bijeenhouden. Gematigdheid en een ietwat nuchter-verstandelijke houding zijn kenmerkend... Voor de vijand rechtvaardigheid, liefde alleen voor de vriend.’ Hoewel Confucius' opvattingen diep in de Chinese geest verankerd zitten, wordt hij in de huidige Volksrepubliek als reactionair voorgesteld.
