(Streptopelia turtur syn. Turtur communis).
Een mooie vogel, wijnrode hals en borst, rug en staart bruin en isabellakleurig. De kop is grauw, de vleugelveren zwartbruin met lichter bruin afgezet, de stuurpennen van de staart met witte rand. T. komen in Nederland in het wild voor, broeden er ook en moeten niet verward worden met een kooivogel, die wij ook t. noemen. Dit is een verwante soort (T. risorius), die eigenlijk Lachduif heet en waarvan het vaderland NO.-Afrika en Indië is.In Palestina is het één der eerste zomergasten en kenmerkend voor het begin der lente, Hoogl. 2 : 12. Op vaste tijden komt en gaat zij, Jer. 8 : 7. ’s Zomers hoort men overal in hagen en struiken het gekir dezer vogels, die ook na het broeden gepaard blijven. Hun aantal is buitengewoon groot, maar toch vinden ze voldoende voedsel, omdat zij zich voeden met de zaden van wikke, klaver en andere Vlinderbloemigen. Het was in Israël een reine offervogel, maar omdat ze niet altijd aanwezig was, mocht ze bij het reinigingsoffer ook vervangen worden door twee jonge duiven, Lev. 12 : 8; Luc. 2 : 24. De dichters van alle tijden en volken kozen de t. als het beeld van tedere liefde (Vondel), onschuld en zachtmoedigheid, maar ook van weerloosheid, Psalm 74 : 19.
