Wat is de betekenis van zonnestilstand?

m., stilstand der zon, solstitium, t.w. het niet verder naar het N. of Z. voortschrijden der zon op haar schijnbare beweging om de aarde op 21 Juni en 21 December.

zonnestilstand - Zelfstandignaamwoord 1. (astronomie)de gebeurtenis waarbij het dagelijks toenemen van de zonshoogte bij het bereiken van een keerkring stopt, en overgaat in een dagelijkse afname de zonshoogte ♢ De zonnestilstand is het astronomische begin van de zomer of de winter. Woor...

m.; zie solstitium.

solstitium, ook zonnekeering; het moment waarop de zon in haar (schijnbare) jaarlijksche beweging haar grootste → declinatie bereikt heeft hetzij noordelijk, (zomersolstitium op of omstreeks 21 Juni), hetzij zuidelijk (wintersolstitium, omstreeks 21 Dec.)

1° (s t e r r e n k.) ook: zonnewende of solstitium genoemd. Omdat de baan van de zon aan den hemel, de ecliptica, scheef staat op den aequator, verandert de middaghoogte van de zon in den loop van het jaar. Tot 21 Juni neemt die hoogte toe, daarna weer af tot 22 Dec. (resp. zomer- en wintersolstitium). Daarom spreekt men op die dagen van z., h...

m.(-en) schijnbare stilstand van de zon op haar schijnbare beweging om de aarde op 21 juni en 31 dec. Syn. →: solstitium.

m. (-en), (ook: solstitium), het punt waarop de zon haar grootste declinatie bereikt: de beweging in de declinatie komt tot staan en de zon keert weer naar de evenaar terug. (e) De zomerzonnestilstand valt voor het noordelijk halfrond op 21 juni, de winterzonnestilstand op 22 dec. Evenals de nachteveningspunten schuiven de zonnestilstandspunten doo...

...