Wat is de betekenis van zintuigcel?

zuilvormige cel die met haren (korte uitlopers) prikkels opvangt en in verbinding staat met een zenuwvezel; meestal een gespecialiseerde epitheelcel; vaak omgeven door steuncellen.

v./m. (-len), een voor prikkeling specifiek gevoelige cel. (e) Men onderscheidt primaire, bipolaire en secundaire zintuigcellen. De primaire zintuigcel (of zintuigzenuwcel) is de meest oorspronkelijke vorm; het is een prikkelgevoelige opperhuidcel, die een eigen zenuwuitloper (neuriet, →zenuwcel) heeft, waarlangs de impulsen voortgeleid worden...