Wat is de betekenis van zeewering?

v. (-en), waterkering tegen de zee, als dijken, duinen, strandmuren, enz.

Het begrip zeewering heeft 2 verschillende betekenissen: 1) het weren van de zee. het aanleggen en onderhouden van dijken of duinen e.d. die moeten beschermen tegen overstroming door zeewater; het weren van de zee. 2) bescherming tegen de zee. natuurlijke of kunstmatige verhoging die laaggelegen land tegen overstroming door zeewater...

zeewering - Zelfstandignaamwoord 1. waterkering tegen de zee Woordherkomst samenstelling van zee en wering

waterkering tegen de zee. Een zeewering kan bestaan uit natuurlijke formaties (duinen) of uit kunstmatig aangelegde werken (dijken, strandhoofden, strandmuren). De duinen, die tegen verstuiving beplant zijn met bossen, helm of andere planten, vormen van ouds de natuurlijke waterkering in Nederland, België en Noord-Frankrijk. Maar vooral in Ned...

Door Petrus Camper in 1778 gebezigde term. In Fr. waterschapsreglementen sedert ca. 1850 een dijk bestemd om oud en nieuw land zo mogelijk bij de hoogste waterstand tegen de zee te beschermen. Ook: het werk dat wordt of is aangebracht ter bescherming en ten behoeve van de dijk (steenglooiing, dijkvaart enz.).Zie: IJsselmeerdijken, 67, 73, 101, 108,...

s., bikisting, kist(e), kistpealwurk (it); (met bazalthekleding), bear.

v. zeeweringen (de duinen, en waar deze ontbreken, zware dijken; ook: paalwerk, strandmuren enz.).

zware, met bazalt bekleede, dijken op plaatsen waar de duinen niet of onvoldoende aanwezig zijn, ter bescherming v/h achterliggende land tegen de zee.

v. (-en) waterkering tegen de zee: duinen, strandmuren zijn -en.