Wat is de betekenis van zeekaart?

v. (-en), kaart waarop een deel van de zee is afgebeeld, bep. met alle aanwijzingen die voor de scheepvaart nodig zijn (de kusten, havens, zandbanken, ondiepten enz..

kaart voor navigatie op zee. kaart waarop kusten, zeeën, eilanden, rotsen, banken, diepten en ondiepten, getijden en stromingen, winden, vuurtorens, bakens e.d. ten behoeve van de zeevaart zijn weergegeven; kaart voor navigatie op zee. Voorbeelden: De eerste maal dat je een zeekaart onder ogen krijgt, zie je vast sterretjes. Het...

zeekaart - Zelfstandignaamwoord 1. een geografische kaart waarmee men zijn positie op zee kan bepalen ♢ We zijn de zeekaart kwijt. Woordherkomst samenstelling van zee en kaart Verwante begrippen zeeatlas

Zeekaart - kaart met alle voor de vaart belangrijke gegevens van het gebied, waarop hij slaat, zoals betonning, kustlijn, ondiepten, enz. Het is belangrijk om bij tochten buitengaats bij gewerkte kaarten aan boord te hebben, ook van aangrenzende gebieden. Bij eert set zeekaarten van een bepaald gebied behoort een overzeilkaart. Een groot gebied is...

s., sékaert.

v. zeekaarten (kaart met de waterwegen ter zee): de zeekaarten uit 1690 van Plancius.

bevat een afbeelding v/e gedeelte der zee waarop alle gegevens, die voor zeevarenden v. belang kunnen zijn, als diepte, zeestroomingen, wrakken, getijden, bakens, vuurtorens, enz.

v. (-en) kaart die de waterwegen op zee aangeeft.

Zeekaart - een afbeelding van de zee met haar diepten, banken, boeien en klippen, de kustlijn van het land met de bijzonderheden, die voor den zeeman van belang kunnen zijn, als: kustplaatsen, hooge bergen, vuurtorens, bakens. Op de z. is een gedeelte van het aardoppervlak als het ware uitgelegd tot een plat vlak; daarbij worden de meridianen en pa...