Wat is de betekenis van wuft?

bn. bw. (-er, -st), licht, oppervlakkig in gedragingen en overtuigingen, tevens met gedachte aan veranderlijk-, onstandvastigheid ; ondegelijk: een wuft jongmens ; het -wufte Zuiden ; dat meisje is erg wuft; — niets is wufter dan de openbare mening, niets is meer veranderlijk.

wuft - Bijvoeglijk naamwoord 1. (verouderd) licht van bewegingen ♢ De wufte vogels fladderden door de lentehemel. 2. (figuurlijk) licht en oppervlakkig in overtuigingen en gedragingen, wispelturig ♢ Zoo is het wuft geslacht der zwakke stervelingen, wier hoogm...

lichtzinnig

adj. & adv., wif(sinnich), idel, los(sinnich).

bn., bw. (veranderlijk): niets is wufter dan de gunst des volks; het wufte Franse volk, wispelturig, onstandvastig; wuft gekleed zijn, lichtzinnig.

bn. en bw. (-er, -st) [~ wuiven] 1. licht van beweging. 2. onstandvastig, veranderlijk : een jongmens, karakter; niets is -er dan de openbare mening. 3. lichtzinnig : iets besluiten. Syn. wispelturig.

bn. en bw. (-er, -st), frivool, oppervlakkig in gedragingen en overtuigingen, tevens met gedachte aan veranderlijkheid, onstandvastigheid; lichtzinnig.

(vroeger ook wift) van wuiven = heen en weer waaien, fladderen; het woord doet dus aan een fladderenden vlinder denken, die geen rust kent, maar wispelturig enz. is.

WUFT, bn. bw. (-er, -st), licht van beweging; veranderlijk, onstandvastig, wispelturig : een wuft jongmensch; het wufte Fransche volk; dat meisje is erg wuft, niet degelijk; — iets wuft besluiten, alvorens er goed over nagedacht te hebben; — niets is wufter dan de openbare meening, niets is meer veranderlijk. WUFTHEID, v. wispelturighei...