Wat is de betekenis van WROKKEN?

(wrokte, heeft gewrokt), van wrok vervuld zijn, wrok in zich kweken: leg het geschil bij, wrok niet langer; de duivel wrokt tegen God.

wrokken - Werkwoord 1. (inerg) een verongelijkt gevoel koesteren ♢ Hij wrokte nog lang over deze onterechte beslissing.

met tegenzin opeten. Ik zag het haar aan, ze liep daar verzadigd en voldaan, van eten en drinken en mannen. Ik ging me zetten in de meest duistere hoek, wrokte wat van de overschot naar binnen en dronk een stoop bier, en wachtte verder maar tot ze weer redelijke schepselen Gods waren geworden, BOON 1961, 114.

v., wrokje.

wrokte, h. gewrokt (mokken; haat, wrok koesteren): hij wrokte tegen zijn broeder; de duivel wrokt tegen God, d. i. voedt een voortdurende haat.

(wrokte, heeft gewrokt) wrok koesteren : hij wrokte tegen zijn broeder; de duivel wrokt tegen God.

(wrokte, heeft gewrokt), van wrok vervuld zijn, wrok in zich kweken.

wrokken Zie: wrok

WROKKEN, (wrokte, heeft gewrokt), altoos een haat (tegen iem.) behouden : leg het geschil bij, wrok niet langer; de duivel wrokt tegen Ood.