Wat is de betekenis van wroeging?

v. (-en), gewetensknaging, berouw.

Wroeging verwijst naar een intens gevoel van spijt, berouw of schuldgevoel over een handeling of beslissing die als verkeerd of immoreel wordt beschouwd. Het is een innerlijke strijd waarbij iemand zichzelf iets kwalijk neemt voor hetgeen hij heeft gedaan of nagelaten te doen.

wroeging - Zelfstandignaamwoord 1. spijt, gewetensnood, berouw ♢ 'Door de beurscrash heb ik al mijn geld verloren', zegt hij zonder wroeging. Woordherkomst Naamwoord van handeling van wroegen met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen boetvaardigheid, inkeer, zelfverwijt

wroeging - zelfstandig naamwoord uitspraak: wroe-ging 1. knagend schuldgevoel ♢ hij voelde wroeging over zijn onaardige gedrag Zelfstandig naamwoord: wroe-ging de wroeging

berouw

wroeging - Diep gevoel van spijt, schuld of verdriet na iets te hebben gedaan wat in moreel opzicht verkeerd is of in een ander opzicht als incorrect wordt beschouwd.

berou, naberou.

s., wroech, wroeging; — krijgen, wjirmen krije.

v. wroegingen (knaging van het geweten); verg. berouw en naberouw.