Wat is de betekenis van WONDERSPREUKIG?

2025-07-27
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Wonderspreukig

bn. bw. (-er, -st), wonderlijk, strijdende met de aangenomen leer en gevoelens, paradoxaal: dat klinkt wonderspreukig.

2025-07-27
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

wonderspreukig

bn., bw. (zonderling, paradoxaal).

2025-07-27
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

wonderspreukig

(’spreukəch) bn. en bw. (-er. -st) zonderling, schoon schijnend, paradoksaal.

2025-07-27
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

WONDERSPREUKIG

WONDERSPREUKIG, bn. bw. (-er, -st), wonderlijk, strijdende met de aangenomen leer en gevoelens, afwijkend, zonderling, paradoxaal: dat klinkt wonderspreukig.

Gerelateerde zoekopdrachten