Wat is de betekenis van wonderkind?

o. (-eren), kind dat een wonderlijke, verbazingwekkende begaafdheid op enig gebied van kunst of wetenschap aan den dag legt.

zeer getalenteerd kind. kind met bijzonder talent of bijzondere gaven; van kinds af aan zeer getalenteerd persoon. Voorbeelden: Mozart begon als wonderkind en eindigde als één van de grootste componisten van zijn tijd. http://geschiedenis.vpro.nl/dossiers/25783550/ Krajicek was het wonderkind, op zijn twaalfde a...

wonderkind - Zelfstandignaamwoord 1. kind dat al heel jong over een bijzondere begaafdheid beschikt Woordherkomst samenstelling van wonder en kind

kind met seldsame, buitengewone gawes; genie.

s.n., wûnderbern (it).

benaming voor kinderen, die reeds vroeg een zeer bijzondere begaafdheid (meestal op een bepaald gebied) tonen, welke ver uitgaat boven de normale geestelijk-lichamelijke ontwikkeling van hun leeftijd.

o. wonderkinderen (kind met zeldzame gaven): de wonderkinderen op de piano.

in één bepaalde richting zeer vroeg ontwikkeld kind; gewoonlijk blijft de ontwikkeling echter tot een groote technische vaardigheid beperkt en mist deze diepte.

('wondər) o. (-eren) kind dat door zijn gaven bewondering wekt: Mozart was een op de piano.