Wat is de betekenis van Woest?

bn. bw. (-er, meest —), 1. ledig, zonder plantengroei of onbebouwd: de aarde nu was woest en ledig (Gen. 1:2); een woeste landstreek; woeste, onherbergzame oorden; — woeste grond, niet in cultuur gebrachte ; (in Indië) grond die aan niemand toebehoort; — braak : een land woest laten liggen ; 2. wild, verwilderd,...

(1990) (inf.) (ter intensivering) erg, in hoge mate: 'woest aantrekkelijk'. • Leuke meid (30, HBO) zoekt de man van haar dromen, hij is woest-aantrekkelijk, stevig en heeft gezellige babbel... (advertentie in Trouw, 01/12/1990) • Wij: 27, bruin van haren en ogen, woest aantrekkelijk, HBO, 1.76 m., dynamische baan, humor, Italië, cre...

woest - Bijvoeglijk naamwoord 1. onbebouwd, braakliggend ♢ Heathcliff, ik kom weer thuis van die donkere, ruige, woeste hoogte. ♢ Het woeste Zillertal. 2. wild, ongetemd ♢ Over de woeste baren. 3. onbesch...

'De woeste', benaming voor een woesteling.

Woest en ledig, onherbergzaam. Gebruik van de verbinding woest en ledig om aan te geven hoe onherbergzaam (en schaars bewoond) een bepaalde streek is, is geïnspireerd door Genesis 1:2, waar de aarde beschreven wordt zoals zij vóór de schepping was: ‘De aarde nu was woest en ledig, en duisternis lag op de vloed, en de Geest Gods zweefde over de wate...

woest - bijvoeglijk naamwoord 1. onbeheerst en ruw ♢ we zagen een woest landschap 1. de woeste baren [de zee] 2. heel erg boos ♢ zij was woe...

adj. & adv., woast, woest, forwoest, wyld; — land, wyldlân (it); — liggen (van gronden), foar wyld, foar fûgelweide lizze; — worden, forwoast(g)je, forwoest(g)je; (woedend), zie woedend.

bn., bw.; woester, meest woest (1 onbebouwd; 2 onbewoond, verlaten; 3 verwilderd, ruw, onordelijk; onbeschaafd, lomp; 4 onstuimig; 5 zeer nijdig): 1. woeste gronden, niet geschikt voor bebouwing b.v. duinen, zandstuivingen; 2. een woest eiland; 3. wild en woest te keer gaan; een woeste knaap; 4. de woeste golven; 5. hij was woest op ons.

bn. en bw. (-er, meest -) 1. nog in de natuurstaat : een -e streek. Syn. → bar. 2. onbebouwd : land laten liggen. Syn. → braak. 3. verwaarloosd : een -e tuin. 4. ruw : een -e knaap; wild en te keer, te werk gaan. 5. zeer wild : een -e stier. 6. ongeregeld : een gevecht. 7. verwilderd : een -e blik. 8. boos, nijdig : hij werd op B....