Wipgalg
v. (-en), (hist.) soort van galg aan welker dwarsstuk men de veroordeelde bij de op de rug gebonden handen omhoogtrok en snel weer naar beneden het vallen, waardoor zijn armen vaak uit het lid raakte.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), (hist.) soort van galg aan welker dwarsstuk men de veroordeelde bij de op de rug gebonden handen omhoogtrok en snel weer naar beneden het vallen, waardoor zijn armen vaak uit het lid raakte.
M. J. Koenen's (1937)
v. wipgalgen (strafwerktuig, waarmee de veroordeelde bij de armen snel in de hoogte gehaald werd, waarop men hem liet neervallen).
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Jozef Verschueren (1930)
('wip) v. (-en) Eert. strafwerktuig waaraan men de veroordeelde met op de rug gebonden armen in de hoogte wipte en dan tegen de grond liet kwakken.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v./m. (-en), (hist.) soort van galg met een dwarsstuk waaraan men de veroordeelde bij de op de rug gebonden handen omhoogtrok en snel weer liet vallen, waardoor zijn armen vaak uit het lid raakten.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: