Windstoot
m. (...stoten), uitschieting van wind. vlaag.
Wiktionary (2019)
windstoot - Zelfstandignaamwoord 1. een plotselinge harde wind ♢ slagregens tijdens buien gaans soms samen met windstoten. Woordherkomst samenstelling van wind en stoot
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Muiswerk Educatief (2017)
windstoot - zelfstandig naamwoord uitspraak: wind-stoot 1. het plotseling heel kort heftig sneller gaan waaien van de wind ♢ door die windstoot werd ik van de weg geblazen Zelfstandig naamwoord: wind-stoot de windsto...
Peter Timofeeff (1993)
(Engels: gust; ook: uitschieter) Windvlaag die voorkomt in een situatie met buien. Wanneer een (zware) bui zich ontlaadt, valt er niet alleen veel neerslag naar beneden, maar ook de omringende lucht. Aan het aardoppervlak spreidt die (koude) lucht zich naar alle kanten uit. Dergelijke windstoten kunnen gevaarlijk zijn voor m.n. het wegverkeer en de...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: