Wat is de betekenis van Windrichting?

v. (-en), richting waaruit de wind waait.

In de meteorologie is de windrichting de richting waar de lucht vandaan komt. Dus bij een westenwind komt de wind uit het westen en gaat de lucht van west naar oost.

windrichting - Zelfstandignaamwoord 1. (meteorologie) de richting waaruit de wind waait ♢ Het kan belangrijk zijn om de windrichting te weten. Woordherkomst samenstelling van wind en richting

De windrichting gemeten buiten de invloed van obstakels in het vrije veld. De meethoogte kan vrij gekozen worden tussen 2 m en 20 m

1. Noord, zuid, oost of west als aanduiding van de plaats van een speler aan tafel of van de speler zelf. 2. Noord-zuid of oost-west als aanduiding van de plaats van een paar aan tafel (ook ‘richting’ genoemd) of van het paar zelf.

Windrichtingen zijn noord, oost, zuid en west en de tussenliggende richtingen. In Wizwijs worden de windrichtingen onder andere gebruikt om posities van plaatsen ten opzichte van elkaar te beschrijven.

windrichting - zelfstandig naamwoord uitspraak: wind-rich-ting 1. richting waaruit de wind komt ♢ de windrichting is vandaag zuid-west Zelfstandig naamwoord: wind-rich-ting de windrichting ...

Kompasrichting waar de wind vandaan komt ten opzichte van het ware noorden, de geografische noordpool (dus niet ten opzichte van de magnetische noordpool). Een westenwind bijvoorbeeld is een wind die vanuit het westen waait. Voor meteorologische doeleinden wordt de windrichting opgegeven in booggraden. Een noordenwind wordt gemeld met 360°, een oos...

zie streek. Het draaien van de wind volgens de schijnbare richting van de zon, dus b.v. van zuidoost via west via noord naar oost, noemt men het ruimen van de wind. Draait de wind de tegenovergestelde richting uit, dan spreekt men van krimpende wind.