Wat is de betekenis van Windketel?

m. (-s), (bij zuig- en perspompen) luchtdichte ketel waarin het water geperst wordt en waar het door de daarin aanwezige lucht met een gelijkmatige straal uitgedreven wordt: brandspuit met windketel.

windketel - Zelfstandignaamwoord 1. luchtdichte ketel bij zuig- en perspompen waar de pulserende waterhoeveelheid van de pomp wordt omgezet in een meer gelijkmatige Woordherkomst samenstelling van wind en ketel

dient ter vermindering van drukschommelingen, o.a. bij plunjerpompen. Bij hogedrukrugspuiten wordt het vloeistofvat als w. (drukketel) gebruikt.

zo noemt de foniatrie: borstkas met longen, bronchi en luchtpijp, welke de luchtbeweging voor de stem en het spreken verzorgen.

ruimte waarin lucht onder een zodanige druk wordt gebracht, dat zij vloeistof regelmatig weg kan persen, zoals bij perspompen.

m. windketels (nat. luchtreservoir bij zuig- en perspompen, o. a. in een brandspuit, waarin het water wordt geperst, dat vervolgens door de spanning dier lucht naar de uitstromingspijp wordt gestuwd).

met lucht gevuld reservoir, in contact staande m/e pompimichting (b.v. b/e brandspuit), dat dienen moet om uit die pomp een onafgebroken vloeistofstroom te doen komen. Ook: windbus.

reservoir, toegepast bij vloeistof-perspompen (bijv. de ➝ brandspuit), waarin lucht wordt samengedrukt met het doel de vloeistof onder constanten druk uit te persen.

m. (-s) ketel aan een pomp, gevuld met lucht die het water, dat daarin geperst wordt, weer uitdrijft: een ➝ brandspuit met -.