Wat is de betekenis van werker?

m. (-s), iem. die werkt of arbeidt, persoon met betr. tot zijn werk: het is een goed, een onvermoeid werker ; — (pregn.) iem. die hard werkt: hij is een echte werker.

werker - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die werkt 2. iets om op of mee te werken bijv. een hoogtewerker Woordherkomst afgeleid van werken met het achtervoegsel -er Synoniemen arbeider, werkkracht, werkman Verwante begrippen werk

werker - zelfstandig naamwoord uitspraak: wer-ker 1. iemand die lichamelijk werk doet waar weinig opleiding voor nodig is ♢ deze eenvoudige werkers zorgen ervoor dat wij brood op de plank hebben 2. iemand die werkt ...

Pers. die tot de arbeidersklasse behoort: (hand)arbeider, werkman. Eén van uw inwoners, beste Brakelaars, heeft een studentenstop doorgevoerd, een studentenstop voor mensen die komen uit ons milieu, uit het milieu van de werkers, Gentenaar 9/5/1977. Ook o.a.: Sociaalrechtelijk Wdb. 1958, 210. Opm.: In de standaardt. we...

werksman.

s., wurker; een harde —, in skrepper, skripper.

m. werkers (iemand, die veel of ijverig werkt): hij is een werker; verg. b o n t w e r k e r.

('werkər) m. (-s) 1. Algm. hij die werkt : een onvermoeid -. 2. Inz. ambachtsman : bont-, glaswerker.

WERKER, m. (-s), die werkt of arbeidt, die iets verricht; inz. ambachtsman: het is een goed, een onvermoeid werker; een bontwerker, een glaswerker, werkman in bont, in glaswaren.