Wat is de betekenis van welwillend?

bn. bw. (-er, -st), goedgunstig, welgezind : welwillend jegens iem. zijn ; tem. welwillend aanzien ; — dienstvaardig, voorkomend : dat is mij welwillend afgestaan.

Welwillend verwijst naar een houding of actie van vriendelijkheid of dd bereidheid om anderen te helpen. Het impliceert een positieve en sympathieke instelling ten opzichte van anderen, vaak gekenmerkt door een bereidheid om te ondersteunen, te begrijpen of te vergeven.

welwillend - Bijvoeglijk naamwoord 1. geneigd tot vriendelijkheid en hulpvaardigheid ♢ Vooruit, toch het verhaal. Ditmaal speelt het zich af tegen het decor van Zuid-India, waar het Europese zusje Neelam een filmsterrenbestaan najaagt en slachtoffer dreigt te worden in de concurrentiestrijd met een man en zij...

welwillend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: wel-wil-lend 1. je goede wil tonen ♢ welwillend leidde hij de gasten rond Bijvoeglijk naamwoord: wel-wil-lend ... is welwillender dan ... he...

goedgesind, geneë.

adj. & adv., goedwillich, hânsum, brûksum, skaplik, noflik; die man is erg —, dy man kin men wol healwyn mei sile, mei lêze en skriuwe.

bn., bw. (gunstig, goedgezind): een welwillend beoordelaar, goedgunstig; met welwillende medewerking van den heer N., tenor; iem. welwillend behandelen, vriendelijk, tegemoetkomend.

(wel'willənt) bn. en bw. (-er, -st) 1. goed gezind : een beoordelaar. 2. gedienstig : met -e medewerking van B. 3. tegemoetkomend, beleefd : iemand behandelen.

bn. en bw. (-er, -st), goedgunstig, welgezind: een welwillend gehoor vinden; dienstvaardig, voorkomend: dat is mij welwillend afgestaan.