Wat is de betekenis van weghalen?

(haalde weg, heeft weggehaald), van zijn plaats halen, medenemen, wegvoeren : de Duitsers haalden, alles weg; — ik word leeggehaald, men roept mij weg; — gevankelijk wegvoeren.

(W.O. II) (euf.) deporteren. • Tot mijn ontsteltenis wordt er over de oorlog veel in eufemismen gesproken. Ook onder joden wordt erover gezwegen. Men spreekt van weggehaald als ze gedeporteerd bedoelen, van omgekomen in plaats van vermoord. Ik ben in een tijd groot geworden, waarin men niet openhartig was, waarin alles werd toegedekt. (NRC Han...

weghalen - Werkwoord 1. (ov) van zijn plaats halen ♢ Waarom moet hij die foto weghalen? Woordherkomst samenstelling van weg(bijwoord) en halen

weghalen - regelmatig werkwoord uitspraak: weg-ha-len 1. het pakken en bij je houden ♢ de bezetters haalden alles uit de huizen weg 2. als gevangene wegvoeren ♢ de Joden zijn door de Duitsers we...

(haalde weg, heeft weggehaald), (ook:) uittrekken (kledingstuk, schoenen). Beter haal je je schoenen weg, voordat je me huisvloer hier vuil maakt! (Cairo 1978b: 94).

('wech) (haalde weg, heeft weggehaald) 1. ontvoeren, medenemen. 2. wegroepen : hij werd uit die stad weggehaald.

(haalde weg, heeft weggehaald), van zijn plaats halen, meenemen, wegvoeren.

WEGHALEN - (haalde weg, heeft weggehaald), medenemen, ontvoeren : men haalt hier alles weg; ik word weggehaald, men roept mij weg; een misdadiger weghalen, om hem gevangen te zetten. WEGHALING, v.

...