Wat is de betekenis van wegenbouw?

m., het bouwen, aanleggen van wegen.

wegenbouw - Zelfstandignaamwoord 1. het vakgebied dat zich bezighoudt met het bouwen van wegen. Het is een toegepaste wetenschap en onderdeel van de civiele techniek. ♢ Hij heeft wegenbouw gestudeerd aan de technische universiteit van Delft. 2. alles wat betrekking heeft op het aanleggen van...

wegenbouw - zelfstandig naamwoord uitspraak: we-gen-bouw 1. het bouwen en aanleggen van wegen ♢ mijn oom werkt in de wegenbouw Zelfstandig naamwoord: we-gen-bouw de wegenbouw

Men onderscheidt het vormen van „de aarden baan” en het aanbrengen van de verharding. Bij vlakke en vaste terreinen behoeft voor de aarden baan slechts het maaiveld onder profiel gebracht te worden; van veel belang is het draineeren op de bermslooten door middel van een zandlaag, zoonoodig met draineerbuizen. Bij veen, slappe klei e.d....

('we:gən) m. het bouwen, aanleggen van wegen.

Veertig jaar geleden was de weg, de buitenweg, de gewone verbindingsweg tussen een paar steden, een overblijfsel uit een ver verleden. Hij werd nagenoeg niet gebruikt. Waarvoor Napoleon toch die lange, mooi beschaduwde klinkerwegen (straatwegen heetten dat toen) had laten aanleggen? Voor de diligences, natuurlijk. Sedert de sporen er waren, diende...

m., de aanleg van verharde wegen. Het ontwerp van een (grotere) weg wordt samengesteld uit een tracé, het lengteprofiel, de dwarsprofielen en de vormgeving van de aansluitingen ( wegaansluiting) en wordt bepaald door verkeerstechnische, esthetische, wegenbouwkundige en economische eisen. De topografie van het gebied waar de weg moet komen...

WEGENBOUW - m. het bouwen, aanleggen van wegen.

...