Wegberm
m. (-en), berm, zijglooiing van een weg; — (gew.) rug van een weg tussen de wagensporen.
Muiswerk Educatief (2017)
wegberm - zelfstandig naamwoord uitspraak: weg-berm 1. strook grond langs een weg ♢ er stond iemand te liften in de wegberm Zelfstandig naamwoord: weg-berm de wegberm de wegbermen
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: