Wat is de betekenis van weerbarstig?

Weerbarstig betekent letterlijk iets of iemand dat/die zich moeilijk laat leiden, sturen of veranderen. Het wordt vaak gebruikt in de volgende contexten: * Menselijk gedrag: “Hij is een weerbarstig kind” — Hij is moeilijk te corrigeren of onder controle te houden. * Materie of natuur: “De weerbarstige grond liet zich...

weerbarstig - Bijvoeglijk naamwoord 1. hardnekkig weerstand biedend aan een behandeling ♢ Van dat weerbarstige haar valt geen kapsel te maken. Woordherkomst Samenstellende afleiding van weer, (stam van het werkwoord weren) en barst, (stam van het werkwoord barsten) met het achtervoeg...

weerbarstig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: weer-bars-tig 1. wie vasthoudt aan wat hij gezegd heeft ♢ hij heeft een weerbarstig karakter 2. niet gemakkelijk te buigen of te bewerken ♢ het zwa...

Onder weerbarstig verstaat men: stijfhoofdig, koppig, hardnekkig, zich niet schikkend. Men spreekt van een weerbarstig karakter. Van zaken gezegd is het: niet plooibaar, zich bezwaarlijk in een andere vorm latende brengen. Zo kan men spreken van weerbarstige krullen voor krullen die dadelijk weer in de oude vorm terugspringen.Vroeger luidde het woo...

hardnekkig.

adj. & adv., steech, steuch, stiif, dôf-, douhûdich; (van haar), stribb(el)ich, stribberich, springerich; — haar, bargeboarstels, pl.; — zijn (van haar), strib(bel)je.

bn., bw. (koppig-tegenstrevend, stijfhoofdig, koppig, hardnekkig): een weerbarstig man, een weerbarstig karakter, een weerbarstig volk, geen toegeven kennende.

(we:r'barstәch) bn. en bw. (-er, -st) hardnekkig, stijfhoofdig, koppig: een man, karakter.

bn. en bw. (-er, -st), 1. niet of weinig meegevend: dat karton is te om het te vouwen; 2. zich niet schikkend, stijfhoofdig, recalcitrant: zich weerbarstig gedragen; niet inschikkelijk.