Wat is de betekenis van Warf?

v. (-en), (gew.) hoogte, terp.

Bijeenkomst van redgers en eigenerfden in de Ommelanden. De Ooster- en Westerwarf waren in de 14de eeuw gevestigde instellingen met rechtsprekende en wetgevende bevoegdheid. De Oosterwarf stond voor bijeenkomsten van Hunsingo en Fivelgo met de stad Groningen, de Westerwarf voor die van het Westerkwartier met de stad. Gezamenlijk vormden zij de land...

Warf, oorspronkelijk een hoogte waarop een → ding werd gehouden. Later in Friesland en Groningen rechtscolleges. De warf vaardigde keuren en privileges uit en behandelde civiele zaken in appel; zij stelde ook vervolging in criminele zaken in.

oorspronkelijk hoogte waarop een → ding gehouden werd. gerechtsplaats. Later in Friesland rechtscollege bestaande uit alle grietmannen en bijzitters, mogelijk ook van de attha's (→ asega). In Groningen een rechtscollege samengesteld uit alle plattelandsrechters van het kwartier met de regering van de stad: vergaderde te Groningen. Ga...

Eigenlijk opgeworpen hoogte, vandaar in de M.E.: hoogte waarop het ding gehouden wordt; gerecht. Al naar het gebied waarvoor het betrokken gerecht competent was, onderscheidde het Oudfr. recht de ‘landis W.’ of ‘hagere W.' voor het land en de ‘smela W.’ (kleine rechtbank) voor een onderdeel van het land. Als hoogs...

in Friesland en de Groninger Ommelanden eertijds een samenkomst van rechterlijke personen uit verschillende districten, die te zamen een college vormden. In de oude Friese wetten wordt warf gebruikt als synoniem van ding, doch in de latere Middeleeuwen nam de rechtsgemeente er niet meer aan deel. „Warfspersonen” waren toen...