Wat is de betekenis van WANKLINKEND?

2025-07-21
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Wanklinkend

bn. (-er, -st), wanluidend.

2025-07-21
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

wanklinkend

('klinkənt) bn. en bw. (-er, -st) verkeerd, vals klinkend.

2025-07-21
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

WANKLINKEND

WANKLINKEND - bn. (-er, -st), wanluidend.

toon meer resultaten

Gerelateerde zoekopdrachten