Wat is de betekenis van walm?

walm - zelfstandig naamwoord 1. dikke, vette damp ♢ er hing een walm van gebakken pannenkoeken Zelfstandig naamwoord: walm de walm de walmen het walmpje

zie Sebastiaan.

dik, vetterige rook, gewalm, dik rook afgee, damp.

s., wâlm(e), wâlling; — veroorzaken (door smeulen), smûge.

walm, damp; dakschild.

I. m. -en; vettige rook, smook. II. m. -en; Z.-N. bundel dekstro.

m. (-en; -pje) dikke, vettige rook. Syn. → damp.

m. (-en), dikke, vettige damp of rook: de van een olielamp.

afl. op m van ’t Mnl. wallen, van den Idg. wt. wel, wol = in golvende beweging zijn; walm w.d.z.: opgolvende damp; vgl. ons wellen: uit den grond wellen = stroomen, vlieten, borrelen; vandaar nog: de wellen = de golven; ook: de bronnen. Vgl. ook: opwellen = opborrelen, opbruisen.