Wat is de betekenis van Walhalla?

o., 1. (Germ. mythol.) paradijs, hemel der in de krijg gevallenen; 2. naam van een tempel in Beieren, aan de nagedachtenis van grote mannen gewijd.

"Walhalla" verwijst in de Noordse mythologie naar de hemelse hal waarin gesneuvelde strijders na hun dood in de strijd worden ontvangen door de god Odin. Het wordt gezien als een soort paradijs voor dappere krijgers. In bredere zin wordt Walhalla soms gebruikt om te verwijzen naar een eervolle rustplaats voor helden of een plaats van grot...

Walhalla - Eigennaam 1. (mythologie) een speciale hemel in de Noorse mythologie, voorbehouden voor de gesneuvelden in de strijd ♢ Wodans dochters, de Walkuren, brengen gevallen strijders naar het Walhalla.

[v. ONoors Valhall = hal der gesneuvelden, van valr = gesneuvelde, en hall = hal, zaal) 1 (Oudnoorse myth.) het paradijs van de helden die in de strijd waren gesneuveld en die door de Walkuren (zie Walkure) naar Odin werden geleid; 2 (fig.) paradijs (bijv.: dez...

paradijs; Germaanse hemel

bij de Oude Germanen de hemel van de gesneuvelde helden, gedacht als een prachtige zaal.

(sc) De hemelzaal van de door Wodan uitverkoren gevallen strijders.

De Germaanse hemel, het paradijs waar de in de strijd gevallen helden worden opgenomen. Zij leven daar als Einheriar en vermaken zich met kampvechten, eten en drinken. Zie Einheriar

ererusplek.