Waggelend
bn. (-er, -st), onvast, wankelend ; een waggelende gang; (fig.) een waggelende troon, waarvan het bezit onzeker is.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. (-er, -st), onvast, wankelend ; een waggelende gang; (fig.) een waggelende troon, waarvan het bezit onzeker is.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
J.H. van Dale (1898)
WAGGELEND - bn. (-er, -st), onvast, wankelend : een waggelende gang; (fig.) een waggelende troon, waarvan het bezit onzeker is.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: