Wat is de betekenis van WAFEL?

v. (-en, -s), 1. luchtig, plat, bladerig gebak van bloem, melk, eieren enz. zoals dat in een wafelijzer gebakken wordt; veelal bestaande uit twee bladen met een vulling er tussen ; 2. figuur, patroon gelijkend op wafels als onder 1. ; 3. (gemeenz.) mond, wauwel: hou je wafel; gezicht.

wafel - Zelfstandignaamwoord 1. (voeding) plat gebak dat vervaardigd wordt in een wafelijzer ♢ De koffie werd met een warme wafel geserveerd. 2. (informeel), (volkstaal) mond ♢ Hou nou eens even je wafel! Synoniemen [2] waffel Verwante...

wafel - zelfstandig naamwoord uitspraak: wa-fel 1. dunne koek met ruitjes erin ♢ we aten wafels met slagroom ertussen Zelfstandig naamwoord: wa-fel de wafel de wafels ...

Kortere hek- en zoomlat in het boveneinde van het hek. Dubbel en enkel.

wafel - Luchtig, plat gebak met een typisch ruitjespatroon. Het deeg bestaat uit bloem, melk en eieren en wordt in een wafelijzer gebakken.

soort dun, brosserige meelgebak.

s., waffel(koek); -tje, knypkoekje (it); (mond), waffel, haffel, bletter.

’t Enige dat men wenst, dat anderen houden.

v. -s, -en, wafeltje: 1. gebak uit het wafelijzer, van bloem, melk, eieren enz.: Hollandse wafels; 2. gmz. mond: hou je wafel!