Wat is de betekenis van Vuurvreter?

m. (-s), 1. vuureter ; 2. oud, ervaren ofwel vechtlustig militair.

(1920+) (Groningen) iemand die ijverig werkt. • Vuurvreter = iemand, die driftig is bij ’t werk; die met grote ijver arbeidt (K. ter Laan: Nieuw Groninger Woordenboek 1924-1929)

vuurvreter - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) iemand die ter vermaak van een publiek vlammen dooft met zijn mond ♢ We hebben in het circus een vuurvreter gezien. Woordherkomst samenstelling van vuur en vreter

Vuurvreter - dappere soldaat, fanatiek militair. Ook bijnaam voor een militair van het bewakingsdetachement.

dweper, heethoof.

m. -s; vuureter; mil. dapper soldaat; verg. ijzervreter.

m. (-s) 1. Eig. vuureter. 2. Metf. voortvarend mens inz. krijger die geen vrees kent.

Zie ‘Een ijzervreter’.

m, (-s), 1. vuureter; 2. oud, ervaren ofwel vechtlustig militair.