Wat is de betekenis van Vrijspraak?

v., het vrijspreken; vonnis waarbij een beklaagde vrijgesproken wordt.

vrijspraak - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) uitspraak in een strafproces, die inhoudt dat de rechter niet wettig en overtuigend bewezen acht dat de verdachte het ten laste gelegde feit heeft begaan ♢ Vrijspraak betekent niet dat je het niet gedaan hebt, het betekent alleen maar dat het niet beweze...

Uitspraak, door de rechter, waarbij hij niet bewezen acht dat het door de officier van justitie ten laste gelegde feit door de verdachte is gepleegd. Zie ook: Ontslag van (alle) rechtsvervolging, Schuldigverklaring

Beslissing van de rechter als hij het tenlastegelegde feit niet wettig en overtuigend bewezen acht.

Een verdachte wordt vrijgesproken indien de rechter vaststelt dat de verdachte een strafbaar feit niet heeft gepleegd. Wanneer een persoon een bepaald strafbaar feit pleegt, kan hij worden aangemerkt als een verdachte in de zin van artikel 27 van het Wetboek van Strafvordering. De officier van justitie bepaalt op grond van het opportuniteitsbeginse...

beslissing van de rechter als hij het tenlastegelegde feit niet wettig en overtuigend bewezen acht.

Niet-bewezenverklaring van het ten laste gelegde feit.

Uitspraak van de rechter in de situatie dat hij het ten laste gelegde feit niet wettig en/of overtuigend bewezen acht of dat de wel bewezen feiten geen strafbaar feit opleveren.

De rechter kan een verdachte alleen dan veroordelen, indien hij aan de hand van wettige bewijsmiddelen van diens schuld overtuigd is: het wettig en overtuigend bewijs moet zijn geleverd. Is dit niet het geval, dan spreekt hij de verdachte vrij; zie ook ontslag van rechtsvervolging.