Vrede (vree)
v./m., 1. toestand van rust, afwezigheid van stoornis, kalmte: van rust en vrede houden; iemand met vre(d)e laten, ongemoeid; ter wille van de (lieve) vrede, om geen ruzie te maken; vrede met iets hebben; er genoegen mee nemen; 2. de toestand van normale politieke betrekkingen tussen landen: een lange periode van vrede; gewapende vrede; 3. toesta...
