vraagstaart (vraagsteert)
Pers. die steeds maar vragen stelt; nieuwsgierig, vraagziek pers.; vraagal. - Zie ook de dialectwdb., o. a. BO, J. en TEIRLINCK. Gij vraagsteert, zei ze, hoe kan ik dat nu weten? WALSCHAP 1935, 84. De twee wroeters uit de hei kijken elkaar aan, over den donkeren krullebol van den vraagsteert heen, BLOMMAERT 1945, 121. Arnoldo twijfelde eerst, of...
