Wat is de betekenis van voltigeren?

2025-07-27
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Voltigeren

(voltigeerde, heeft gevoltigeerd) (<Fr.), voltes maken: (gynm.) rondzweven aan de zweefmolen; (mil.) de vijandelijke ruiters kwamen om ons heen voltigeren, telkens plotseling aanvallen en weer wegtrekken, ons omzwermen : — kunstige sprongen maken ; veelal fig.

2025-07-27
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

voltigeren

voltigeren - Werkwoord 1. (inerg), (sport) turnoefeningen doen op een bewegend paard 2. (inerg), (sport) turnoefeningen doen op het gymnastiektoestel paard Woordherkomst afgeleid van het Franse voltiger (met het achtervoegsel -eren) Synoniemen buitelen, duikelen, kopje duikelen Verwante begrippen voltige

2025-07-27
Atletiek- en turnwoordenboek

Jan Luitzen (2008)

voltigeren

(onov ww; voltigeerde; h. gevoltigeerd) IGÏ- rondzweven aan de zweefmolen. 2 TU - paardvoltigeren 3 AG - behendigheidsoefeningen doen op een paard, hetzij vanuit stand, om open afstijgen zonder stijgbeugels te oefenen, hetzij in stap, draf of galop (ook als circusattractie).

2025-07-27
Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Voltigeren

[Fr. voltiger, van lt. volteggiare] voltiges maken; (mil.) telkens aanvallend en weer wegtrekkend om vijand heen zwermen.

2025-07-27
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Voltigeren

kunstige sprongen te paard maken; zwenkingen maken (mil.)

2025-07-27
De vreemde woorden

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

Voltigeren

voltes maken, kunsten maken op een paard

2025-07-27
De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Voltigeren

het maken van behendigheidsoefeningen op een, al dan niet van een voltigeerzadel of -singel voorzien galopperend paard.

2025-07-27
Kramers woordentolk

Jacon Kramers Jz (1948)

voltigeren

kunstige luchtsprongen maken te paard of op het slappe koord; rondfladderen, heen en weder zweven.

Wil je toegang tot alle 12 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-27
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

voltigeren

gevoltigeerd (Fr. [It. v. Lat. volvere = wenden]: kunsten, kunstige sprongen maken op ‘t paard, ‘t slappekoord enz.), (g = zj).