Wat is de betekenis van vinder?

in., VINDSTER, v. (-s), 1. die vindt: de eerlijke vinder, die het gevondene terugbrengt; — ontdekker : 't werk des Vinders, dat geweld noch list zou doven (Staring); 2. (eert.) stedelijk keurmeester.

Het begrip vinder heeft 3 verschillende betekenissen: 1) m.betr.t. iemands eigendom. iemand die ergens de verloren of gestolen eigendom van iemand anders aantreft; iemand die verloren of gestolen goederen vindt. 2) m.betr.t. iets dat toevallig aanwezig is e.d.. iemand die ergens iets aantreft dat daar bij toeval of na achterlating do...

vinder - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die iets vindt ♢ De vinder van de portemonnee bracht deze netjes naar het politiebureau. Woordherkomst Naamwoord van handeling van vinden met het achtervoegsel -er

m. vinders (iem., die iets vindt; vroeger ook: dichter).

Benaming uit den gildentijd voor de stedelijke ambtenaren, die zorgden voor de naleving der keuren. De vinders stelden de overtredingen vast en brachten ze aan bij de overlieden van het gild. Zij hielden orde en waren scheidsrechters in handelsgeschillen. Beleediging van een vinder werd zwaar gestraft. Deken en vinder waren de aanklagers van den ov...

(plichten en rechten), ➝ Gevonden voorwerpen.

(‘vindər) m. (-s) 1. Eig. hij die iets vindt. 2. Metn. toestel met kijkglas aan een → fotografietoestel om het te nemen voorwerp te vinden.

m. (-s), iemand die vindt, m.n. hij die iets vindt dat een ander verloren heeft.

VINDER - m., VINDSTER, v. (-s), die vindt; de eerlijke vinder.