Wat is de betekenis van VERWONDEREN?

(verwonderde, heeft verwonderd), vreemd toelijken, verbazen: zijn optreden verwondert mij niet; het zou mij verwonderen als hij kwam ; — dat is niet te verwonderen, niet vreemd, heel begrijpelijk ; — zich verwonderen, bevreemd, verbaasd zijn : de mensen verwonderden zich, zeggende : hoedanig een is deze, d...

verwonderen - Werkwoord 1. (ov): vreemd toelijken ♢ Hij was verwonderd door de grote hoeveelheid speelruimte voor kinderen. 2. (refl): zich ~: vreemd toelijken ♢ Ik verwonderde me over de grote hoeveelheid snoepgoed in die auto. Woordher...

verwonderen - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-won-de-ren 1. ervan opzien omdat je het niet verwacht ♢ het verwondert me dat hij zoveel geduld heeft Regelmatig werkwoord: ver-won-de-ren ik verwonder ...

v., forwûnderje, forwonderje, fornuverje, binije; het verwondert mij niet, it docht my gjin nij, niget; zich over iem., iets —, jin oer immen, eat bisauwe, earne fan bisauwe.

verwonderde, h. verwonderd (verwonderd doen opzien, verbazen): uw zwijgen wondert iedereen; het zou me niets verwonderen, als; is het dan te verwonderen dat...? refl. hij verwonderde zich over zulk een antwoord; Z.-N. verwonderd zijn, benieuwd.

(verwonderde, heeft verwonderd), vreemd doen toelijken, verbazen: dat is niet te verwonderen, heel begrijpelijk; zich verwonderen, bevreemd, verbaasd zijn.

VERWONDEREN - (verwonderde, heeft verwonderd), verbazen, verwonderd doen opzien: zijn optreden verwondert mij niet; het zou mij verwonderen, als hij kwam, ik zou verbaasd zijn, het vreemd vinden; het verwondert mij, het brengt mij in verbazing, het komt mij vreemd voor. VERWONDERING, v. het verwonderen; gemoedstoestand ontstaande wanneer men iets g...

zie Bevreemden.

...